جستجو

این گفت‌وگو با حسین رضایی، دانشجوی حقوق بشر و یکی از قربانیان جنگ افغانستان، به بررسی تجربه‌های شخصی او از فجایع جنگی و تلاش‌هایش برای دادخواهی و تحقق عدالت می‌پردازد. او از چالش‌ها و احساسات متناقض قربانی بودن سخن می‌گوید و اهمیت مستندسازی، آگاهی‌دهی و مبارزه مدنی برای پیشگیری از تکرار فجایع را برجسته می‌کند. این مصاحبه نه‌تنها روایتگر دردهای یک فرد، بلکه پلی است میان تجربه‌های جهانی و نیاز به همبستگی برای ساختن آینده‌ای عادلانه‌تر.

مصاحبه شونده: لارا دوربیکس گزاره: در ابتدا خودتان را معرفی کنید، لطفاً. لارا: اسم من لارا است. من از اتریش هستم. ۱۹ سال دارم و در حال حاضر در حال انجام یک دوره‌ی کارآموزی به مدت یک سال در مؤسسه صلح مونته سوله هستم. گزاره: چرا اینجا هستید؟ لارا: من اینجا هستم چون در اتریش… ادامه مطلب گفتگوی گزاره با لارا دوربیکس؛ کارآموز مدرسه‌ی صلح مونته‌سوله

نگارنده: محمد داوود عرفان سوار قطار شده بودم که ایمیل را باز کردم و با خواندن بخش آخر آن، آب سردی بر روی هیجان من برای سفری رؤیایی ریخته شد: – ما در قلب یک پارک تاریخی و طبیعی قرار داریم و هیچ فروشگاهی در اینجا وجود ندارد. لطفاً هر دارویی که ممکن است نیاز… ادامه مطلب روایت قربانیان جنگ از افغانستان تا مونته سوله